Kwota przelewu do dostawcy może być uznana za koszt uzyskania przychodu.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, powołując się na art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazał, że kwota przelewu do dostawcy może być uznana za koszt uzyskania przychodu. Bez znaczenia jest fakt, że podatnik nie posiada faktur, a jedynie potwierdzenia dokonanych przelewów. W tym wypadku to one stanowią dowody poniesionych kosztów. Interpretacja zawiera również warunki jakie powinien spełniać wydatek, aby został uznany za koszt uzyskania przychodu, co stanowi cenną wskazówkę dla przedsiębiorców na przyszłość.
Interpretacja została wydana na wniosek przedsiębiorcy planującego pośrednictwo w sprzedaży koreańskich kosmetyków. Zgodnie ze stanem faktycznym przywołanym w interpretacji:
-W przyszłości, przy wykorzystaniu własnego sklepu internetowego, Wnioskodawca chciałby sprzedawać kosmetyki pochodzenia koreańskiego (z wyłączeniem perfum). W praktyce polegałoby to na tym, że klienci dokonywaliby wyboru towaru z prezentowanych w sklepie wyrobów, które będą zamawiane z koreańskiej strony internetowej i wysyłane bezpośrednio do klienta. Sklep Wnioskodawcy nie będzie posiadał swojego magazynu, w całej tej transakcji będzie jedynie pośrednikiem. Zysk zatem będzie stanowiła różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od Klienta, a kwotą przekazaną Dostawcy (również za pomocą przelewu bankowego) do poszczególnych transakcji.?
Przedsiębiorca zadał pytanie, czy przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych dowód przelewu bankowego do dostawcy produktów może posłużyć jako dowód poniesienia kosztów przychodu. Według niego, w przypadku opodatkowania na zasadach ogólnych, wykaz przelewów bankowych do dostawcy powinien zostać uznany za formę dokumentu księgowego potwierdzającego poniesione przez niego koszty.
W związku z powyższym 10 października bieżącego roku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację (sygnatura 0112-KDIL3-1.4011.227.2019.1.GM), w której stwierdził dopuszczalność uznania potwierdzenia przelewu za dowód stwierdzający poniesione przez przedsiębiorcę koszty. Ponadto organ podniósł w interpretacji, że ?Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.:
Organ przedstawił warunki, które winien spełniać wydatek, aby został zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodu:
– pozostawanie w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i poniesienie w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
– brak umiejscowienia na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
– właściwe udokumentowanie.
Istotna jest także uwaga organu, iż wszystkie koszty nieobjęte art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą być automatycznie uznane za koszty uzyskania przychodów. Przywołany w interpretacji wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 3526/16 stanowi, że – Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.:
Oznacza to, że istotny czynnik jaki stanowi związek przyczynowo-skutkowy kosztu i uzyskanego przychodu będzie badany przez organ podatkowy każdorazowo z uwzględnieniem indywidualnych okoliczności.
Dyrektor KIS podobnie przedstawił kwestię udokumentowania poniesionych kosztów. Zgodnie z art. 180 par. 1 ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Organ stwierdził, że brak możliwości zaewidencjonowania danych wydatków z uwagi na brak posiadania przez podatnika wymaganej formy ich udokumentowania nie oznacza automatycznego braku możliwości uznania ich za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o PIT. Jeżeli bowiem podatnik w inny sposób rzetelnie udokumentuje poniesienie kosztu podatkowego, powinien to uwzględnić w trakcie roku podatkowego w bieżącej zaliczce na podatek, jak również w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego.
Organ interpretacyjny zastrzegł jednak, że nie można jednoznacznie przesądzić, co będzie zdecydowanie wystarczającym dokumentem do zaksięgowania wydatku w koszty podatkowe. Ostateczna ocena należy do organów podatkowych właściwych dla wnioskodawcy w danej sprawie. A zatem tu również kwalifikacja zależna będzie od konkretnych okoliczności.
https://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szczegoly-interpretacji-indywidualnej.xhtml?dokumentId=563362&poziomDostepu=PUB&indexAccordionPanel=-1#tresc – pełny tekst interpretacji.
